Klauteren langs de wijnhellingen van de Rijn

Langs de Rijn bevinden zich vele wijngaarden, welke uitstekend gedijen op de hellingen die direct aan deze rivier liggen. Ook is dit een perfect gebied voor prachtige wandelingen en uitdagende tochtjes. Wij gaan klauteren langs Rijn.


Zicht op de Bopparder Hamm

Onze eerste halte is in Boppard aan de Rijn, waar de Mittelrhein Klettersteig op het programma staat. Aan de rand van de stad lopen we door een nauw steegje om vervolgens omhoog te gaan. Bij de eerste wegwijzers nemen wij rechts de “Klettervariant”, terwijl de “Wandervariant” rechtdoor omhooggaat en de RheinBurgenWanderweg volgt. We dalen een stukje af langs staalkabels en beugels, waarna een eerste trappetje volgt. Gezekerde passages wisselen zich af met smalle paden. De route gaat omhoog en omlaag en we hebben steeds een prachtig zicht op de Bopparder Hamm, de grootste bocht in de Rijn. Terwijl de vrachtschepen onder ons de waterweg volgen, klauteren wij verder langs de rotswand en winnen uiteindelijk redelijk aan hoogte. We komen in het bos aan bij de Ewigbach, waarna de meest aansprekende passages volgen: een hoge rotswand, waar je via beugels, gezekerd met een staalkabel steil omhooggaat. De klettersteig zit er hierna op en we vervolgen onze weg over het bospad. In deze regio lopen vele wandelwegen, waaronder de Rheinhöhenweg. Wij volgen echter de RheinBurgenWanderweg en komen uit bij Gideonseck. Er bevindt zich hier een terras aan de rand van de helling, precies op de kop van de Bopparder Hamm. Er ontvouwt zich een fantastisch panorama over de Rijn en op Boppard. Onder het genot van een versnapering genieten we van het uitzicht.

Ingepakte rotsen

Met de veerboot gaan we naar Sankt Goarshausen aan de rechteroever van de Rijn. Het volgende doel hier is de Rabenacksteig, een markante rotspunt. De bodem in dit gebied wordt gekenmerkt door leisteen. Dit is een vrij zachte steensoort, welke als het ware in dunne laagjes op elkaar zit en zelfs met de hand gebroken kan worden. Door verwering bestond het gevaar dat er rotsblokken van de Rabenack zouden afbreken. Daarom is een groot deel van de Rabenack in 2003 ingepakt: zware staalkabels en netten moeten het geheel nu bij elkaar houden.

De Rabenacksteig is een korte afsteker van de Rheinsteigetappe van Sankt Goarshausen naar Kestert. We volgen dus eerst de bordjes van de Rheinsteig en het pad omhoog langs de begraafplaats. Na een paar minuten nemen we de afslag richting de Rabenack. Na een honderdtal hoogtemeters te hebben overwonnen, komen we aan op een plateau vanwaar we uitkijken over de wijde omgeving. Langs wijnranken lopen we richting de Rabenack. Het laatste stuk bevat enkele steile passages: deze zijn goed gezekerd middels vele beugels en een trap. Echte moeilijkheden levert dit niet op en voor we het weten staan we op het puntje van de ingepakte Rabenack. We hebben een mooi uitzicht op de Rijn, de burchten op de omliggende hellingen en de Loreley in de verte. Het uitzicht maakt dit korte uitstapje naar de Rabenack de moeite waard!

Trockenmauer

Oberwesel ligt iets zuidelijker aan de linkeroever van de Rijn. Alles hier ademt wijn: wijnwinkels, proeflokalen, wijnhotels en natuurlijk de wijnhellingen rondom Oberwesel. Eén van deze hellingen is de Oelsberg, waar Frau Ulla Schütz ons op de Oelsbergsteig zal begeleiden. We lopen met haar naar boven en komen vele muurtjes tegen die gemaakt zijn van gestapelde leistenen, de zogenaamde Trockenmauern. Schütz vertelt: "Zo’n 2000 jaar geleden werden langs de Rijn de eerste Trockenmauern aangelegd om zo de hellingen agrarisch bruikbaar te maken. Er wordt geen specie of iets dergelijks voor gebruikt. Tegenwoordig zijn er maar weinig mensen die deze techniek beheersen." Door de muurtjes worden op de steile hellingen een soort terrassen gecreëerd waardoor wijnbouw mogelijk wordt gemaakt. Tevens vormen de muurtjes een afbakening van de kavels.

Een stukje verder omhoog bevindt zich de wijngaard van Schütz, waar zij samen met haar man Gerd Link sinds een aantal jaren druiven verbouwt. Hij is bezig om de laatste druiven van het seizoen binnen te halen. De druiven gedijen hier goed. Schütz: "Er heerst hier een mild klimaat. De temperatuur van het water zorgt voor zachte winters en de reflectie van de zon op de Rijn zorgt voor hogere temperaturen op de hellingen. En ook het mineraalhoudende leigesteente draagt bij aan de goede smaak van de druiven." We nemen een kijkje bij haar man Gerd die de kratten op zijn tractortje aan het vullen is. Onder het genot van een glaasje van zijn eigen witte wijn bekijken we de Trockenmauer die hij een paar jaar geleden zelf gebouwd heeft. Deze staat niet meer helemaal recht en het lijkt alsof deze naar voren aan het komen is.  "Waarschijnlijk zal deze binnen een paar jaar bezwijken onder de druk van de berg" vertelt hij. Kennelijk beheerst hij deze bouwtechniek nog niet helemaal.

In 2002 werd het Obere Mittelrheintal toegevoegd aan de UNESCO Werelderfgoedlijst, onder andere vanwege het bijzondere cultuurlandschap, de vele monumenten, de bijzondere klimatologische omstandigheden voor planten en dieren. Deze status heeft de regio veel aandacht en daardoor populariteit opgeleverd. Schütz: "Het toerisme, met name het wandeltoerisme, is hierdoor sterk toegenomen. Eén van de doelstellingen van de regio is ook om binnen afzienbare tijd wandelgebied nummer 1 van Duitsland te zijn."

Via de Beulsberg beginnen we aan de eigenlijke Oelsbergsteig. Deze verloopt deels door de wijngaarden, deels onderlangs. Op sommige plaatsen lopen we over steile paadjes die aangelegd zijn in een soort dichtgegroeide wildernis. Op een paar steile rotspassages is wat ijzerwerk aangebracht om hier eenvoudiger doorheen te komen. Al snel ligt de Oelsbergsteig achter ons en komen we aan bij de wijngaard van Schütz. Hier scheiden onze wegen. Terwijl wij verder afdalen gaat Schütz helpen bij de laatste oogst van dit jaar.