Vanaf de kleine parkeerplaats wandel ik richting Lexmond. Lexmond is een klein oud dorp dat al zo'n 1000 jaar geleden is ontstaan. De kerktoren in het centrum is uit de 14e eeuw. De klokken melden slaan negen keer als ik voorbij loop. Bij de bakker staan mensen buiten in de rij te wachten. Bij de Rozemarijnsteeg wandel ik omhoog de dijk op. Bij het laatste huis verraden de cijfers 1603 op de gevel dat het al ruim 4 eeuwen oud is. Vanaf de dijk heb zicht op de Lek, waar schippers hun vracht naar een volgende bestemming brengen.

Een warm welkom is het hier niet. In het veld waar ik doorheen loop zie ik vele tientallen konijnen. Zodra ik dichterbij kom, schieten ze weg in hun gegraven holen. Een groot deel van dit veld is helemaal omgeploegd, het is een grote konijnenbunker. Ik moet ook opletten waar ik loop, zodat ik niet in één van de vele gaten ga staan. Ik wandel over graspaadjes, langs een akker die zojuist wordt omgeploegd door de boer en door het mulle zand van een aantal strandjes. Je mag hier lopen waar je wilt, het is een mooi struingebied. Een aantal keren is er een overstapje om over het prikkeldraad te gaan. Verderop staan een aantal nieuwsgierige koeien me te bekijken, aan de overkant van de Lek steekt de kerktoren van Jaarsveld boven de horizon uit. In de verte ligt Ameide in een volgende bocht van de kronkelende Lek. Zo ver kom ik echter niet. Ik verlaat de uiterwaarden en vervolg de route binnendijks.

Over de Boezemweg loop ik richting de Zouweboezem. Links en rechts achter de huizen staan de fruitboomgaarden prachtig in bloei. Het natuurgebied Zouweboezem is eeuwen geleden uitgegraven om overtollig polderwater op te vangen. Er ontstonden weidse rietvelden. Het riet werd gebruikt om boerderijen te voorzien van rietdaken. Tegenwoordig huist er in dit gebied de grootste broedkolonie purperreigers van ons land. Ook broeden er veel moerasvogels zoals de zwarte stern, porseleinhoen, snor en bruine kiekendief. Ik kom dan ook veel natuurliefhebbers met enorme cameralenzen tegen die alles vast willen leggen. Via een vlonderpad over de moerassige bodem en tussen het hoge riet door bereik je een vogelkijkscherm, waar je in alle rust jouw favoriete vogel kunt bespieden.