Wandelen over eeuwenoude kerkenpaden, over landwegen en landgoederen, langs waterpartijen en oude boerderijen in het mooie buitengebied van Putten.

Het Norderpad is genoemd naar het buurtschap Norden, vroeger Nordere en Northan genoemd. Mogelijk is Northan een verbastering van Urthunsula. Deze naam komt al voor in een oorkonde van de welgestelde Friese edelman Folckerus uit het jaar 855. In dat jaar schenkt hij een deel van zijn goederen, ondermeer op de Veluwe, aan het klooster in Werden (Duitsland).

Dit gebied ligt op een flank van het Veluwemassief waar regenwater van hoger gelegen delen spontaan aan de oppervlakte opwelt. Eind 1600 benutten ondernemende lieden dit water door beken en sprengen te graven voor het aandrijven van papiermolens. Zo ontspringen de Groevenbeek en Schoonderbeek ten noorden van Putten. Ter hoogte van de kruising Beekweg en Telgterweg stond de eerste papiermolen. De Telgterweg heette vroeger dan ook de Papiermakersteeg.

Op hiestorische kaarten uit de 19e eeuw zijn vele paden te herkennen die buurtschappen en het centrum van Putten met elkaar verbonden. Rondom de Oude Kerk ontstond een duidelijke radiale structuur. De meeste wegen zijn naast de kerkgang ook voor andere doeleinden gebruikt. Door karren en vee veranderden de paden bij nat weer snel in modderpoelen. De kerk verordonneerde daarom een aantal kerkpaden aan te leggen, waarmee de buurtschappen rechtstreeks met de Oude Kerk werden verbonden. Door ontginningen en de komst van de auto is dit netwerk van voet- en kerkenpaden grotendeels verdwenen. Sporadisch resteren nog enkele paden.